Κάλεσμα σε Παραστάσεις Διαμαρτυρίας

Όχι στις συγχωνεύσεις τμημάτων!

Κι ενώ τα μαθήματα στα σχολεία έχουν αρχίσει εδώ και ένα μήνα, ξαφνικά, το Υπουργείο Παιδείας δίνει εντολή να συγχωνευτούν τμήματα σε πολλά σχολεί ατης χώρας, μεταξύ αυτών και τρία τμήματα στο 2ο Δημοτικό και 16ο Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου.

• Όλα αυτά τη στιγμή που η πανδημία επιβάλει την τήρηση αποστάσεων, το αραίωμα των παιδιών μέσα στις τάξεις.
• Και καταστρατηγώντας τις προδιαγραφές που το ίδιο το κράτος έχει θεσπίσει για την αναλογία τετραγωνικών ανά μαθητή/ρια.
• Χωρίς μέριμνα και φροντίδα για τις αυξημένες ανάγκες των παιδιών με διαπιστωμένες μαθησιακές δυσκολίες.
• Με μοναδικό κριτήριο να αποφύγει τον διορισμό μερικών εκπαιδευτικών (που θα παραμείνουν άνεργοι).
• Μέσα στο κύμα των αντιεκπαιδευτικών νόμων και την περιβόητη "αξιολόγηση" - για ποια αξιολόγηση μιλάμε όταν το ίδιο το Υπουργείο φτιάχνει  φτιάχνοντας υπεράριθμα τμηματα, υποβαθμίζοντας έτσι τα σχολεία;

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

• Να μη γίνει καμία συγχώνευση τμημάτων, να μη στοιβαχτούν τα παιδιά μας.
• 15 παιδιά σε κάθε τμήμα για λόγους παιδαγωγικούς, αλλά και για λόγους υγείας τώρα στην πανδημία.

ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ

Την Πέμπτη 14/10/2021, ώρα 9:00 πμ

Στη Διεύθυνση Α/βάθμιας Εκπαίδευσης Β. Αθήνας

Λεωφ. Κηφισιάς 20, Μαρούσι

Νοιαζόμαστε, Ενδιαφερόμαστε, Συμμετέχουμε, Ψηφίζουμε

Φέτος θα διεξαχθούν εκλογές σε όσους Συλλόγους Γονέων δεν μπόρεσαν, εξαιτίας των μέτρων για την πανδημία, να κάνουν εκλογές την προηγούμενη σχολική χρονιά.Ειδικά γι’ αυτές τις εκλογές, η θητεία των οργάνων θα είναι μονοετής, δηλαδή, την επόμενη σχολική χρονιά (2022-23) θα ξαναγίνουν εκλογές.

Είναι πολύ σημαντικό να μπορέσουμε να έχουμε μαζικούς, δυνατούς Συλλόγους Γονέων σε κάθε σχολείο. Μετά την υποχρεωτική απομόνωση της πανδημίας έχουμε ανάγκη να ξαναβρούμε τη χαμένη μας κοινωνικότητα και συλλογικότητα. Να ζωντανέψουμε τη γειτονιά, την αυλή του σχολείου μας. Με τις δράσεις και δραστηριότητές μας. Να κάνουμε τη φωνή μας ν’ ακούγεται ξανά δυνατά.

Γνωρίζουμε πόσο σημαντικός είναι ένας δυνατός Σύλλογος Γονέων για να λειτουργεί σωστά το σχολείο. Τώρα, που ο νέος Νόμος περιορίζει σημαντικά τη φωνή των Συλλόγων Γονέων και των μαθητών στα Σχολικά Συμβούλια, τώρα είναι πιο σημαντικό από ποτέ να ισχυροποιήσουμε τους Συλλόγους μας, να δυναμώσουμε τη φωνή μας.

Χρήσιμες Οδηγίες

Σε όσα σχολεία έχουν γίνει εκλογές την προηγούμενη σχολική χρονιά, δεν είναι απαραίτητο να ξαναγίνουν. Αν όμως ο Σύλλογος επιθυμεί, ιδίως αν δεν έχει συμπληρωθεί το όριο του 1/3 των εκπροσωπούμενων μαθητών, μπορούν να ξαναγίνουν.

Σε όσα σχολεία έχουν γίνει δια ζώσης εκλογοαπολογιστικές Γενικές Συνελεύσεις και έχουν εκλεγεί Εφορευτικές Επιτροπές, μπορούν να γίνουν εκλογές σύμφωνα με αυτά που θα αποφασίσει η Εφορευτική Επιτροπή.

Στα υπόλοιπα σχολεία θα πρέπει να γίνουν το συντομότερο δυνατόν δια ζώσης εκλογοαπολογιστικές Γενικές Συνελεύσεις, να εκλεγούν Εφορευτικές Επιτροπές και να προκηρυχθούν εκλογές. Είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να τηρηθούν όλα τα υγειονομικά μέτρα, γι’ αυτό συνιστούμε οι συνελεύσεις να γίνουν στην αυλή του σχολείου. Αν δεν υπάρχει Δ.Σ. Συλλόγου για να συγκαλέσει Γενική Συνέλευση, τότε η Διεύθυνση του σχολείου είναι υποχρεωμένη να συγκαλέσει αυτή την Γενική Συνέλευση (Ν.2621/1998, Άρθρο 2, παρ.2.β.14). Είμαστε βέβαιοι ότι κανένας Διευθυντής/Διευθύντρια δεν θα αρνηθεί αυτή τη διευκόλυνση προς του γονείς.

Η Διεύθυνση του σχολείου θα πρέπει να δώσει τα απαραίτητα στοιχεία επικοινωνίας (email, τηλέφωνο) όλων των γονέων του σχολείου στο Σύλλογο Γονέων ώστε να επικοινωνήσει με όλους του γονείς, εάν ζητηθεί αυτό από τον Σύλλογο. Δεν τίθεται θέμα παραβίασης του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων και της σχετικής εθνικής νομοθεσίας (ΥΠΑΙΘ Φ1/159813/Δ2/30.11.2020 & Δελτίο ΑΠΔΠΧ Μαΐου 2015).

Δεν αμελούμε να δηλώσουμε υποψηφιότητα για την Ένωση Συλλόγων Γονέων Μαθητών Χαλανδρίου! Η Ένωση χρειάζεται ανανέωση για να μπορεί να συνεχίσει την αγωνιστική δράση της!

Στη σελίδα Νομοθεσία - Οδηγοί του blog μας θα βρείτε χρήσιμο υλικό για την οργάνωση των Γενικών Συνελεύσεων και των εκλογών και υποδείγματα των εντύπων που θα χρειαστείτε.

Καλωσόρισμα για τη νέα σχολική χρονιά

Αγαπητοί γονείς,

Η νέα σχολική χρονιά ξεκινά με την προσδοκία όλων μας τα σχολεία μας να λειτουργήσουν δια ζώσης. Η πανδημία έχει σημαδέψει ανεξίτηλα τις ζωές μας και κυρίως τις ζωές των παιδιών μας: αρκεί να επισημάνουμε ότι τα παιδιά της Γ’ Λυκείου δεν έχουν παρά ελάχιστα βιώσει το Λύκειο, τα δε παιδιά της Γ’ Δημοτικού, τώρα, ουσιαστικά, ξεκινούν την πραγματική σχολική ζωή. Κι αυτά, με την προϋπόθεση ότι δεν θα ζήσουμε ξανά και φέτος λοκντάουν και τηλεκπαίδευση.

Η λειτουργία των σχολείων στο δεύτερο χρόνο της πανδημίας

Το σχολείο είναι ο φυσικός χώρος για την ομαλή κοινωνική ψυχική και νοητική ανάπτυξη ενός παιδιού. Όλοι οι γονείς βιώσαμε από πρώτο χέρι μέσα στους μήνες της τηλεκπαίδευσης ότι η δια ζώσης εκπαίδευση, η δια ζώσης αλληλεπίδραση στη σχολική κοινότητα δεν μπορούν να αντικατασταθούν. Τα σχολεία πρέπει να μείνουν ανοικτά, και σ’ αυτή την κατεύθυνση πρέπει να παλέψουμε. Τηρώντας όλες τις προϋποθέσεις και όλους τους όρους για την ασφαλή λειτουργία τους, για τη διασφάλιση της υγείας παιδιών και εκπαιδευτικών.

Αναρωτιόμαστε, όμως, πώς θα επιστρέψουν τα παιδιά μας στην κανονικότητα του σχολείου μετά από πολύμηνα λοκντάουν, με μιάμιση σχολική χρονιά τηλεκπαίδευσης, ποια μέριμνα έχει λάβει το Υπουργείο για την ομαλή τους επανένταξη;

Εν τω μεταξύ, έντονη είναι η ανησυχία μας με τα υγειονομικά πρωτόκολλα που εξήγγειλε το Υπουργείο, ειδικά με το μέτρο ότι ένα τμήμα θα κλείνει μόνο όταν πάνω από τα μισά παιδιά βρεθούν θετικά στον κορωνοϊό!

Ο εμβολιασμός είναι το μεγάλο όπλο της συλλογικής ανθρώπινης γνώσης απέναντι στον κίνδυνο της Covid-19. Αλλά μόνο ο εμβολιασμός δεν αρκεί. Διασφάλιση της υγείας για όλη την κοινωνία προϋποθέτει, παράλληλα με τον καθολικό εμβολιασμό, και όλα εκείνα τα μέσα και μέτρα που θα περιορίσουν τη μεταδοτικότητα και θα εξασφαλίσουν άρτια και σύγχρονη περίθαλψη σε όλες και όλους. Με αυτά τα αιτήματα, αυτές τις προτεραιότητες, πρέπει να συνδυαστεί η έναρξη της σχολικής χρονιάς, για τη μόρφωση, για την υγεία, για τη ζωή τη δική μας και των παιδιών μας.

Με γνώμονα τις ανάγκες μας και των παιδιών μας

Το γονεϊκό κίνημα αλλά και οι εκπαιδευτικοί, διεκδικούμε χρόνια τώρα να περιοριστεί το μέγιστο μέγεθος της τάξης στα 15 παιδιά. Σήμερα αυτό το αίτημα δεν έχει μόνο παιδαγωγική αξία. Έχει σημασία και στη διασφάλιση της προστασίας της υγείας μαθητών και εκπαιδευτικών. Αντί γι’ αυτό, η κυβέρνηση επιμένει στην επαναφορά τουορίου των 25 παιδιών ανά τάξη (όταν πριν δύο χρόνια είχε θεσμοθετηθεί το όριο των 22), που πολλές φορές στην πράξη γίνεται 27, και στη σύμπτυξη ή κατάργηση «ολιγομελών» τμημάτων (απαγορεύονται τμήματα μικρότερα των 14 παιδιών), αυτά στο όνομα μια δήθεν «αποτελεσματικότητας», δηλαδή, να μειωθούν όσο γίνεται τα χρήματα που δίνονται για την παιδεία.

Λιγότερα τμήματα σημαίνει λιγότεροι εκπαιδευτικοί, λιγότερο βοηθητικό προσωπικό, λιγότερα εποπτικά μέσα, λιγότερα σχολεία, μ’ άλλα λόγια, λιγότερη αξία στη δημόσια παιδεία.

Οι αλλαγές που θα δούμε στην λειτουργία των σχολείων μας από φέτος, με τους νόμους που ψηφίστηκαν με τα σχολεία κλειστά θα είναι δραματικές. Ήδη μια πρώτη γεύση πήραμε με την καθιέρωση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που δημιούργησε ισάριθμους υποψήφιους πελάτες στα ιδιωτικά κολλέγια.

Φέτος αναμένεται να γίνει περισσότερο φανερή η ανάγκη να υπάρχει επιστημονικό προσωπικό ψυχολόγων, κοινωνικών επιστημόνων και νοσηλευτών στα σχολεία. Αντί γι’ αυτό, εν έτει 2021 οι εκπαιδευτικοί  υποχρεώνονται να ασκούν παράλληλα και υγειονομικά καθήκοντα.

Στο επίπεδο του Δήμου μας

Ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στο Χαλάνδρι είναι η σχολική στέγη, ιδίως στην περιοχή του Πατήματος και δευτερευόντως στο Κάτω Χαλάνδρι. Κοντεύουν 10 χρόνια από την ίδρυσή του 17^ου Δημοτικού και 17^ου Νηπιαγωγείου, όμως η πρόοδος όσον αφορά την ανέγερσή τους είναι μηδαμινή. Το άκρως απαραίτητο 6^ο Γενικό Λύκειο ιδρύθηκε μεν πέρυσι, αλλά προς το παρόν θα συστεγάζεται με το 8^ο Γυμνάσιο σε ένα υπερκορεσμένο σχολικό συγκρότημα. Σημαντικό πρόβλημα στέγης αντιμετωπίζουν τα εναπομείναντα ΕΠΑΛ του Δήμου μας που στεγάζονται σε ενοικιαζόμενα και εν πολλοίς ακατάλληλα κτήρια.

Η καθιέρωση του υποχρεωτικού διετούς Νηπιαγωγείου βρήκε όλους του Δήμους απροετοίμαστους. Η Ένωση είχε επισημάνει ήδη πριν από τρία χρόνια ότι θα αντιμετωπίζαμε πρόβλημα στέγασης των Νηπιαγωγείων. Αντί όμως να υπάρξει ένα γενναίο πρόγραμμα ανέγερσης καινούργιων Νηπιαγωγείων, η Πολιτεία «αντιμετώπισε» το πρόβλημα με την εγκατάσταση container στα προαύλια και με τη σύμπτυξη τμημάτων. Στο Χαλάνδρι πέρυσι είχαμε σχεδόν παντού 24 - 25 νήπια σε κάθε τάξη και έξι container σε προαύλια σχολείων. Να σημειώσουμε επίσης ότι οι περισσότερες από τις αίθουσες των Νηπιαγωγείων δεν έχουν τις νόμιμες προδιαγραφές (1,8 m²/μαθητή) για να δεχτούν 25 νήπια.

Οι εργασίες συντήρησης, βελτιώσεων και εξωραϊσμού των σχολείων που γίνονται τα τελευταία χρόνια από τον Δήμο είναι απαραίτητες αλλά δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα του κορεσμού των αιθουσών, ούτε στο πρόβλημα της μεγάλης ηλικίας πολλών σχολικών μονάδων. Ο Δήμος Χαλανδρίου πρέπει να αναλάβει ένα γενναίο, μακροπρόθεσμο πρόγραμμα κατασκευής νέων σχολικών μονάδων και αναβάθμισης των υφισταμένων, ώστε τα σχολεία μας να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες.

Η ανάθεση στην αρμοδιότητα των Δήμων του προσωπικού καθαριότητας και η μετακίνηση των εργαζόμενων καθαριστριών από άλλους χώρους, δεν λύνει το πρόβλημα μακροπρόθεσμα. Ο Δήμος Χαλανδρίου διέθεσε από ίδιους πόρους για να προσλάβει πρόσθετο προσωπικό καθαριότητας για τα σχολεία, γεγονός που φανερώνει ότι πρόθεση της Κυβέρνησης είναι να επιβαρύνει συνεχώς τους Δήμους με τη λειτουργία των σχολείων, χωρίς να τους διαθέτει τους ανάλογους πόρους. Το πάγιο αίτημά μας για μόνιμο και επαρκές προσωπικό καθαριότητας στα σχολεία, πλήρους ωραρίου, και όχι με 10μηνες συμβάσεις, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, παραμένει.

Για τη λειτουργία των Συλλόγων Γονέων

Ο νέος νόμος για την παιδεία αντιμετωπίζει τους γονείς ως βάρος για την λειτουργία των σχολείων και επιφυλάσσει περιορισμένο ρόλο στα όργανα διοίκησης του σχολείου για τους Συλλόγους Γονέων – ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα για τους μαθητές της Β/βάθμιας εκπαίδευσης αφού ο εκπρόσωπος του 15μελούς στο Σχολικό Συμβούλιο θα έχει μόνο δικαίωμα λόγου, αλλά όχι ψήφου. Πρόκειται για μια βαθύτατα αντιδραστική μεταρρύθμιση που καθιστά ουσιαστικά τη Διεύθυνση του σχολείου παντοδύναμη.

Εμείς όμως γνωρίζουμε ότι το «ζωντανό» σχολείο προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή όλων των παραγόντων της σχολικής κοινότητας, επομένως και των γονέων. Το σχολείο έχει ανάγκη τη συμμετοχή μας στην καθημερινή ζωή του, με τη συνεργασία μας με τους εκπαιδευτικούς, μέσα από την ενεργό συμμετοχή και δράση των Συλλόγων Γονέων στη ζωή του σχολείου. Οι γονείς, οι Σύλλογοι Γονέων, δεν είναι μηχανισμοί εξεύρεσης πρόσθετης χρηματοδότησης, και δεν πρέπει ν’ αφήσουμε να εκφυλιστούν σε κάτι τέτοιο.

Η κατάσταση αυτή επιβάλλει να ενεργοποιηθούμε μαζικά όλοι οι γονείς, να δυναμώσουμε τη φωνή και να ενισχύσουμε τη δυναμική των Συλλόγων Γονέων, να διεκδικήσουμε να ακούγονται οι θέσεις μας, να έχουμε λόγο σ’ αυτά που γίνονται στο σχολείο των παιδιών μας. Και μαζί με τους Συλλόγους Γονέων, να δυναμώσουμε τη φωνή της Ένωσης, της Ομοσπονδίας, της ΑΣΓΜΕ.

Μέχρι τις 31 Οκτωβρίου πρέπει να γίνουν εκλογές σε όλα τα σχολεία για την εκλογή των οργάνων των Συλλόγων Γονέων. Ειδικά για τις φετινές εκλογές η θητεία των οργάνων θα είναι ένα (1) έτος, την επόμενη σχολική χρονιά θα ξαναγίνουν εκλογές, με κανονική, διετή θητεία. Θα επανέλθουμε σύντομα για το ζήτημα των εκλογών με νεότερη ανακοίνωση και οδηγίες. Μέχρι τότε σας καλούμε να οργανώνεστε, να προετοιμάζεστε για τις εκλογές, να διεκδικείτε να ακούγεται η φωνή σας στο σχολείο.

Παλεύουμε ώστε να εξασφαλίσουμε τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των παιδιών μας.

Απαιτούμε να καταργηθεί – να μην εφαρμοστεί συνολικά ο ν.4823/21. Να καταργηθεί εδώ και τώρα η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και η Τράπεζα Θεμάτων. Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου για τη λεγόμενη αξιολόγηση που στην ουσία πρόκειται για ασφυκτικό κρατικό έλεγχο στη σχολική κοινότητα.

Καλή Σχολική Χρονιά, υγεία και δύναμη σε όλους!

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Μαθητών του Δήμου Χαλανδρίου

Για το Αντιεκπαιδευτικό Νομοσχέδιο

Δόθηκε στη δημοσιότητα με κλειστά τα σχολεία και εν μέσω πανδημίας από την κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας το 4^ο κατά σειρά αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο.

Το νομοσχέδιο χτυπάει στην καρδιά του σχολείου. Στρέφει το βλέμμα στο «τι και πώς μαθαίνουν τα παιδιά, τι και πώς διδάσκει ο εκπαιδευτικός, ποια πρέπει να είναι η στάση των γονιών». Και ακριβώς επειδή χτυπάει την καρδιά του σχολείου. H καρδιά, δηλαδή ο εκπαιδευτικός κόσμος, οι γονείς, οι μαθητές, πρέπει να απαντήσουμε. Με τα δικά μας κριτήρια και τις δικές μας ανάγκες.

Το νέο νομοσχέδιο αποτελεί αντιδραστική «τομή», έχει στον πυρήνα των αλλαγών του τη δημιουργία σχολείου – επιχείρηση, καταργεί ακόμη περισσότερο την ενιαία εκπαιδευτική διαδικασία, επιτείνει την μορφωτική ημιμάθεια, προωθεί την «αυτονομία» της σχολικής μονάδας που οδηγεί στην κατηγοριοποίηση μαθητών και σχολείων, τον ασφυκτικό έλεγχο των σχολείων και υποβαθμίζει το ρόλο των Συλλόγων Γονέων.

Η καθημερινότητα που βιώνουμε χρόνια ως γονείς, εκτός από κριτήριο, διαμορφώνει και ερωτήματα:

1. Τι προβλήματα θα μας λύσει η εμπορευματοποίηση της παιδείας; Εδώ και χρόνια οι γονείς παλεύουμε να καλύψουμε τις ανάγκες των παιδιών μας,  πληρώνοντας, ξανά και ξανά, και για όλο και περισσότερες δραστηριότητες. Και η ψαλίδα δεν κλείνει. Μεγαλώνει.

2. Θα ανεβάσει το μορφωτικό επίπεδο των παιδιών μας η κατηγοριοποίηση των σχολείων; Χρόνια τώρα, οι κοινωνικοί φραγμοί στη μόρφωση ολοένα και εντείνονται.

3. Θα αποκτήσουν κριτική σκέψη οι μαθητές όσο  συνεχίζουμε στο μονόπλευρο δρόμο του σχολείου των δεξιοτήτων; Εδώ και χρόνια, τα σχολικά βιβλία γράφονται με αυτόν ακριβώς τον προσανατολισμό και η κατάσταση θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν για κλάματα. Τα παιδιά δυσκολεύονται να συγκροτήσουν τη σκέψη τους, άρα και τη γραφή τους, και να κατανοήσουν σύνθετες έννοιες.

Βασικές πλευρές του νομοσχεδίου που μας αφορούν:

A. Το νομοσχέδιο προωθεί ακόμα πιο επιθετικά την υποτιθέμενη «αυτονομία» της σχολικής μονάδας, μέσα από τα άρθρα που αφορούν 1. τη δήθεν «ελευθερία» επιλογής σχολικού βιβλίου, 2. τις εναλλακτικές μορφές αξιολόγησης μαθητών, 3. την επιλογή διάφορων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, 4. τη δυνατότητα πρόσθετης χρηματοδότησης από εμπορικής φύσης αξιοποίηση του σχολικού κτιρίου.

Η προώθηση της «αυτονομίας» της σχολικής μονάδας, όχι μόνο δεν βοηθά τους εκπαιδευτικούς να κάνουν καλύτερα το μάθημά τους, αλλά δεσμεύει ακόμα περισσότερο το περιεχόμενο της εκπαιδευτικής λειτουργίας στις υπάρχουσες κοινωνικές και μορφωτικές ανισότητες, δημιουργώντας σχολεία πολλών ταχυτήτων. Δεν πρόκειται λοιπόν για μεγαλύτερη ελευθερία αλλά για μεγαλύτερα εμπόδια στο να σπάσει ο φαύλος κύκλος της ανισότητας.

Άλλωστε, η έως τώρα πείρα δείχνει ότι μια σειρά αρμοδιότητες που έχουν αποκεντρωθεί και αυτονομηθεί από την ευθύνη του Κράτους και μεταφέρονται προς τα κάτω, είναι αυτές με τα περισσότερο οξυμμένα προβλήματα: σχολική στέγη, προσχολική αγωγή, καθαριότητα, κλπ. Τι θα πει αυτονομία, λοιπόν, όταν τελικά το σχολείο θα εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από εξωσχολικούς παράγοντες, όπως οι ιδιωτικοί πόροι και οι χορηγοί;

Ας μη γελιόμαστε, με τα περί «αυτονομίας» της σχολικής μονάδας, η κυβέρνηση επιδιώκει την «απαλλαγή» του κράτους από την υποχρέωση της χρηματοδότησης, της στελέχωσης, και της επιμόρφωσης.

B. Η αξιολόγηση τελικά σημαίνει αναβάθμιση της ποιότητας; Ας δούμε τι σημαίνει:

1. Τι σημαίνει ότι το σχολείο αποτιμά τη δουλειά του με βάση τα «μαθησιακά αποτελέσματα» και μάλιστα αναρτά τα πορίσματα της αξιολόγησης στο διαδίκτυο; Ποιος, δηλαδή, έχει την ευθύνη για τα μαθησιακά αποτελέσματα; Το σχολείο; Οι εκπαιδευτικοί; Η οικογένεια;

2. Τι σημαίνει αξιολόγηση με κριτήριο την «ικανότητα διαχείρισης των οικονομικών πόρων»; Ο ρόλος των εκπαιδευτικών είναι να διδάσκουν την αλήθεια, να μεταδίδουν τη γνώση, να στηρίζουν ψυχολογικά και παιδαγωγικά τα παιδιά ή να γίνουν «μάνατζερ» που αναζητούν χρηματοδότες;

3. Τι σημαίνει αξιολόγηση με κριτήριο τη λεγόμενη «αποτελεσματική αξιοποίηση του προσωπικού»; Το ζήτημα είναι να ξεμπερδεύουμε με το σχολείο των 50.000 συμβασιούχων εκπαιδευτικών που «σήμερα είναι, αύριο δεν είναι», κάτι που έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες στην αναγκαία σταθερή παιδαγωγική, μορφωτική και ψυχολογική σχέση που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές. Να ξεμπερδεύουμε με τους εκπαιδευτικούς – λάστιχο που αναγκάζονται να διδάσκουν άσχετα με την ειδικότητά τους μαθήματα, με ότι αυτό σημαίνει για τη μόρφωση των μαθητών.

Το ερώτημα είναι τι είδους αξιολόγηση θέλουμε: αξιολόγηση για να φτάσουν όλα τα σχολεία στο ανώτερο επίπεδο, ή αξιολόγηση για να δούμε ποια σχολεία θα πέσουν κατηγορία. Η απάντηση που δίνει το νομοσχέδιο είναι η δεύτερη περίπτωση. Και στο υποκριτικό σύνθημα της κυβέρνησης «αυτός που αξιολογεί, να αξιολογείται», ανταπαντάμε  «αυτός που μορφώνει, να στηρίζεται και να επιμορφώνεται».

Γ. Στη λεγόμενη «αναβάθμιση του μαθήματος» εντάσσεται η άλλη «καινοτομία» που είναι η «ανεστραμμένη τάξη», που το νομοσχέδιο την ενέταξε στις διαφορετικές μορφές αξιολόγησης που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο εκπαιδευτικός για τους μαθητές του.

Μας προβληματίζει έντονα η λογική του μοντέλου αυτού που εν συντομία λέει ότι ο μαθητής εισάγεται στο παρακάτω μάθημα μόνος του στο σπίτι, βλέποντας βίντεο και άλλο εποπτικό υλικό που έχει ετοιμάσει ο εκπαιδευτικός και την άλλη μέρα πάει στο σχολείο για να λύσει ασκήσεις, απορίες και να εμβαθύνει σε αυτό. Αναρωτιόμαστε αν είναι παιδαγωγικά σωστό να προσπαθεί να οικοδομήσει ο μαθητής μόνος του τη γνώση.

Δ. Ενιαίος χαρακτήρας εκπαιδευτικής διαδικασίας

Ως καινοτομία παρουσιάζεται η θεσμοθέτηση του «πολλαπλού βιβλίου», ότι για κάθε μάθημα θα μπορούν να υπάρχουν περισσότερα από ένα εγκεκριμένα διδακτικά εγχειρίδια και από αυτά θα επιλέγεται ένα συγκεκριμένο και θα διανέμεται δωρεάν σε κάθε σχολείο.

Από πλευράς θεματολογίας, δηλαδή, τα βιβλία θα είναι ίδια αλλά θα διαφέρουν στη γραφή τους, στο πώς εξηγούν κάθε έννοια και θέμα, στο πόσες ασκήσεις ή ερωτήσεις κατανόησης έχουν, στις πηγές που αξιοποιούν, στην εικονογράφησή τους κοκ. Εύλογα λοιπόν οι εκπαιδευτικοί θα οδηγηθούν να επιλέξουν βιβλία για τάξεις και σχολεία που έχουν πιο ανεβασμένο επίπεδο και βιβλία για τάξεις που, όπως λέγεται κοινώς, «δεν τραβάνε».

Πρόκειται για μια ρύθμιση που κτυπάει τον όποιο ενιαίο χαρακτήρα υπήρχε μέχρι σήμερα, ανοίγει δρόμους για μεγαλύτερη κατηγοριοποίηση σχολείων και μαθητών, που βαίνει πάντα εις βάρος των πιο αδύναμων οικονομικά λαϊκών οικογενειών.

Ε. Ρόλος Συλλόγων Γονέων

Με την «αναμόρφωση» του θεσμού του Σχολικού Συμβουλίου (άρθρο 100) το νομοσχέδιο περιορίζει την εκπροσώπηση του Συλλόγου Γονέων στο μόλις ένα μέλος, όταν μέχρι τώρα συμμετείχε όλο το Δ.Σ. του Συλλόγου. Παράλληλα, στα Σχολικά Συμβούλια της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης η εκπροσώπηση της μαθητικής κοινότητας περιορίζεται σε μόλις ένα μέλος, κι αυτό χωρίς δικαίωμα ψήφου! Η δε εκπροσώπηση του Συλλόγου των Διδασκόντων περιορίζεται σε μόλις τρία μέλη ενώ παράλληλα αναβαθμίζεται η συμμετοχή εκπροσώπων του οικείου Δήμου (2 μέλη) – προφανώς επειδή  στις αρμοδιότητες του Σχολικού Συμβουλίου περιλαμβάνονται «η χρηματοδότηση της σχολικής μονάδας από άλλες πηγές, πλην της τακτικής κρατικής επιχορήγησης» και «θέματα που σχετίζονται με την προσφορά της σχολικής μονάδας στην τοπική κοινωνία».

Το Σχολικό Συμβούλιο από ένα όργανο που λειτουργούσε δημοκρατικά, με την ευρύτερη δυνατή εκπροσώπηση όλων των παραγόντων της σχολικής κοινότητας εκφυλίζεται σε μια ιδιότυπη «εκτελεστική επιτροπή», όπου θα βαρύνει η γνώμη του Διευθυντή και των εκπροσώπων του Δήμου αφού η απαρτία για τη συνεδρίαση του Σχολικού Συμβουλίου προβλέπεται με όσα μέλη είναι παρόντα! Αυτό θα οδηγήσει σε αποφάσεις που θα λαμβάνει, πρακτικά, ο Διευθυντής του Σχολείου, χωρίς τη συμμετοχή κανενός άλλου παράγοντα της σχολικής κοινότητας! Προδιαγράφεται έτσι η παραπέρα «απαλλαγή» του κράτους από την υποχρέωση χρηματοδότησης, με τη θεσμοθέτηση των διευθυντών – manager, που βασική τους μέριμνα θα είναι πώς να βελτιώσουν τα οικονομικά αποτελέσματα του σχολείου.

Υποβαθμίζεται, λοιπόν, ο ρόλος των Συλλόγων Γονέων και επιδιώκεται η αλλοίωση του χαρακτήρα τους μέσα από την συμμετοχή του στην αναζήτηση χρηματοδότησης και χορηγών και στη σύνδεση του σχολείου με την αγορά. 

Καλούμε όλους τους γονείς να ενώσουν τη φωνή τους μέσα από τους Συλλόγους Γονέων και να απορρίψουν το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, διεκδικώντας

ΕΝΙΑΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

που να καλύπτει τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των παιδιών μας.

Όχι στα σχολεία πολλών ταχυτήτων, ισότιμη πρόσβαση στην δημόσια παιδεία

Ο θεσμός των Πειραματικών Σχολείων εισάγεται στη χώρα μας με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1929. Στα Πειραματικά Σχολεία δοκιμάζονται καινοτόμες διδακτικές μέθοδοι, νέα μαθήματα, αναλυτικά προγράμματα, αποτελούν, δηλαδή, ένα ζωντανό επιστημονικό εργαστήρι όπου προάγεται και αναπτύσσεται η Παιδαγωγική Επιστήμη προς όφελος όλων ανεξαιρέτως των παιδιών. Γι’ αυτό άλλωστε το πρώτο Πειραματικό Σχολείο της χώρας ήταν του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ως τέτοιος, ο θεσμός των Πειραματικών Σχολείων είναι προοδευτικός θεσμός, και δεν είναι τυχαίο που υποστηρίχθηκε από σπουδαίους Παιδαγωγούς, όπως ο Δ. Γληνός κι ο Α. Δελμούζος. Είναι προφανές ότι Πειραματικό Σχολείο χωρίς οργανική σύνδεση με έναν φορέα που καλλιεργεί την εκπαιδευτική επιστήμη (π.χ. Πανεπιστήμιο, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο) και χωρίς το διαρκή εμπλουτισμό του εκπαιδευτικού μας συστήματος με τις ιδέες που αναπτύσσονται σ’ αυτά, δεν έχει νόημα και λόγο ύπαρξης.

Δυστυχώς, τα Πειραματικά Σχολεία σήμερα δεν λειτουργούν έτσι!

Με τον Ν.4692/2020 στην ουσία καταργείται τη διάκριση μεταξύ των Πειραματικών και των Προτύπων Σχολείων, των σχολείων, δηλαδή, που αποσκοπούν στην «καλλιέργεια και τη διάχυση της ιδέας και των πρακτικών της αριστείας», των σχολείων που αναπαράγουν την ανισότητα στην εκπαίδευση και συνακόλουθα την κοινωνική αδικία. Τα Πειραματικά Σχολεία εκφυλίζονται σε μια ιδιόμορφη περίπτωση Προτύπων Σχολείων όπου η εισαγωγή γίνεται με κλήρωση αντί με εξετάσεις.

Η επέκταση του θεσμού των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων πανελλαδικά, η επιλογή και ο διαχωρισμός των μαθητών σε «άξιους» και «μη άξιους», υποβαθμίζει το σύνολο των σχολείων, ανακατανέμει το μαθητικό δυναμικό, καταργεί τα σχολεία της γειτονιάς, ανοίγει το δρόμο για την επιλογή σχολείου από τους γονείς. Δημιουργεί σχολεία πολλών ταχυτήτων, με διαφορετική χρηματοδότηση, διαφορετικό πρόγραμμα, διαφορετικά μαθήματα. Υπηρετεί τις πολιτικές υποχρηματοδότησης και απαξίωσης της δημόσιας παιδείας και τη θεσμοθέτηση της ανισότητας.

Καταργεί στην πράξη το δικαίωμα της ισότιμης πρόσβασης στη μόρφωση για όλους και όλες.

Σχολεία σε κάθε γωνιά της χώρας «αναβαθμίζονται» σε Πειραματικά, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς μέριμνα να αποκτήσουν οργανική σύνδεση με φορείς της παιδαγωγικής επιστήμης, χωρίς φροντίδα για «την υποστήριξη του πειραματισμού και της πιλοτικής εφαρμογής εκπαιδευτικών καινοτομιών στο εκπαιδευτικό σύστημα». Έχουμε πραγματικά την απορία αν στα Πειραματικά σχολεία υπάρχουν κάποια αποτελέσματα διδακτικών πρακτικών ή δοκιμάστηκαν προγράμματα σπουδών που κρίθηκαν με παιδαγωγικό και επιστημονικό τρόπο άξια να εφαρμοστούς σε όλα τα σχολεία. Μήπως τα Πειραματικά Σχολεία στην πράξη λειτουργούν ως Πρότυπα, χωρίς να εκπληρώνουν τον πραγματικό τους ρόλο;

   

Ακυρώνεται έτσι ο χαρακτήρας των Πειραματικών Σχολείων και εκμηδενίζεται η δυνατότητα να προσφέρουν στη βελτίωση της δημόσια εκπαίδευσης.

Με την Υ.Α. 51614/Δ6/11-5-21 ορίστηκαν 50 σχολικές μονάδες σε όλη τη χώρα ως Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία για το σχολικό έτος 2021 - 2022. Στο Δήμο Χαλανδρίου ορίστηκαν ως Πειραματικά Σχολεία το 1ο Νηπιαγωγείο και το 1ο  Δημοτικό.

Δεν προηγήθηκε καμία διαβούλευση, ούτε με το Σύλλογο Διδασκόντων, ούτε με το Σύλλογο Γονέων, ούτε με τον Δήμο, αλλά εντελώς αυθαίρετα. Και βέβαια, γι’ αυτά τα, κατ’ όνομα μόνο, Πειραματικά Σχολεία δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόβλεψη να συνδεθούν οργανικά πχ. με κάποιο Πανεπιστήμιο ή το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, να επιτελούν, δηλαδή, έργο που θα συμβάλει στη βελτίωση της δημόσιας παιδείας. Στην πράξη θα λειτουργούν ως Πρότυπα, ως σχολεία ανισότητας.

Μεταξύ των συνεπειών από τη θεσμοθέτηση του 1ου Νηπιαγωγείου και 1ου Δημοτικού ως (δήθεν) Πειραματικών θα είναι:

• Ήδη από την επόμενη σχολική χρονιά όλα τα τμήματα των σχολείων αυτών θα είναι με 25 παιδιά, όσο είναι το ανώτατο όριο. Τα «κενά» θα καλυφθούν με κλήρωση,
• Οι δάσκαλοι του σχολείου που κριθεί ότι δεν έχουν τα κατάλληλα προσόντα θα χάσουν την οργανική τους θέση,
• Σχεδόν όλα από τα περίπου 30 παιδιά που εισάγονται κάθε χρόνο στο 1ο Νηπιαγωγείο και στο 1ο Δημοτικό θα πρέπει να διοχετευτούν στα υπόλοιπα σχολεία του Χαλανδρίου, και γνωρίζουμε καλά ότι το Χαλάνδρι ήδη αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα επάρκειας σχολικής στέγης.

Για όλα αυτά, είμαστε αντίθετοι στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, είμαστε αντίθετοι στη θεσμοθέτηση του 1ου Νηπιαγωγείου και 1ου Δημοτικού Σχολείου Χαλανδρίου ως Πειραματικών.

Διεκδικούμε την κατάργηση κάθε θεσμού που δημιουργεί σχολεία πολλών ταχυτήτων και καταργεί την ισότιμη πρόσβαση όλων στην δημόσια παιδεία.

Διεκδικούμε την ουσιαστική αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας για όλες και όλους, με γενναία αύξηση της χρηματοδότησης, για την ικανοποίηση των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών των παιδιών μας.

Διεκδικούμε την απόσυρση της Υπουργικής Απόφασης και καλούμε τους γονείς να συμμετέχουν μαζικά στην παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία της Διεύθυνσης Π.Ε. Β. Αθήνας (Λ. Κηφισίας 20 & Γκύζη, Μαρούσι) τη Δευτέρα 17/5/2021 στις 13.30. 

Για τον Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας Σχολικών Μονάδων

Η Ένωση Συλλόγων Γονέων Μαθητών του Δήμου Χαλανδρίου εκφράζει έντονους προβληματισμούς και ερωτηματικά σχετικά με τον Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Αναρωτιόμαστε αν τα πράγματα στη Δημόσια Παιδεία είναι τόσο ιδανικά που το μόνο που λείπει σήμερα από τα σχολεία μας είναι ένας «Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας» – ειδικά από τη στιγμή που υπάρχει ήδη νομικό πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων, που εφαρμόζεται. Ή μήπως αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι η εναρμόνιση του σχολείου σε υποδομές και εκπαιδευτικό περιεχόμενο με τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των παιδιών μας;

Θεωρούμε ότι το σχολείο, πέρα από τις γνώσεις και τη μόρφωση ευρύτερης, γενικής Παιδείας που οφείλει να παρέχει ισότιμα σε όλους τους μαθητές, έχει πολύ σημαντικό ρόλο στη διάπλαση του χαρακτήρα, την ψυχοσωματική ανάπτυξη, τη διαμόρφωση της προσωπικότητας και την κοινωνικοποίηση των αυριανών πολιτών. Το σχολικό περιβάλλον, υλικό και άυλο, πρέπει να εναρμονίζεται με αυτόν τον πολλαπλό ρόλο που καλείται να επιτελέσει.

Σύμφωνα μ’ αυτά αναρωτιόμαστε λοιπόν:

• Πώς ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας θα «εξασφαλίσει την σωματική ασφάλεια» των μαθητών όταν γνωρίζουμε όλοι ότι τα περισσότερα σχολεία είναι κτισμένα εδώ και πολλά χρόνια, είναι κακοσυντηρημένα, δεν έχει πραγματοποιηθεί αντισεισμικός έλεγχος και συχνά έχουμε φαινόμενα που κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα των παιδιών μας, αποτέλεσμα της διαχρονικής υποχρηματοδότησης της Δημόσιας Παιδείας;

• Με ποια ιδιότητα θα συμμετέχει στη σύνταξη του κανονισμού και «εκπρόσωπος του οικείου Δήμου»; Από πού απορρέει η αρμοδιότητα του Δήμου στον τρόπο λειτουργίας του σχολείου και στο παιδαγωγικό του έργο;

• Είναι κάτι περισσότερο από τυπική η έγκριση του κανονισμού από «τον Διευθυντή/τη Διευθύντρια Εκπαίδευσης»; Δηλαδή, ο Διευθυντής/η Διευθύντρια Εκπαίδευσης μπορούν να επιστρέψουν έναν κανονισμό που έχει ομόφωνα ψηφιστεί από τη σχολική κοινότητα; Τότε τι νόημα έχει να ψηφιστεί ο κανονισμός; Για να υπάρχει μια επίφαση δημοκρατικότητας, όταν στην πραγμα­τικότητα θα κάνει το Υπουργείο ό,τι θέλει;

• Είναι παιδαγωγικό μέτρο και έχει παιδαγωγικό σκοπό «η κατασταλτική αντιμετώπιση διάφορων φαινομένων» που παρουσιάζονται στο σχολείο από συμπεριφορές μαθητών/τριών; Πού είναι οι ειδικοί ψυχολόγοι και κοινωνικοί επιστήμονες που θα μπορούσαν να ενεργήσουν προληπτικά στην εμφάνιση αντικοινωνικών, ακόμη και παραβατικών συμπεριφορών;

• Η αναφορά για «δαπάνη αποκατάστασης από τον γονέα/κηδεμόνα» για φθορές που προκαλούνται στα σχολεία, μήπως αποσκοπεί μόνο στο να βάζουν οι γονείς βαθιά το χέρι στην τσέπη για να καλύπτονται οι φυσιολογικές φθορές στις υποδομές των γερασμένων και ασυντήρητων σχολείων;

Οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, που αποτελούν το κύτταρο των Οργανώσεων Γονέων, έχουν ως κύριο μέλημά τους την διεκδίκηση των όρων που εξασφαλίζουν την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου, τη βελτίωση των όρων φοίτησης και διαβίωσης των παιδιών σε σύγχρονα διδακτήρια, με όλη τη σύγχρονη υποδομή σύμφωνα με τις ανάγκες της κάθε ηλικίας. Επιδίωξη μας είναι να αποτελέσουμε το θεματοφύλακα της Δημόσιας και δωρεάν Παιδείας για όλους και να βοηθήσουμε στη διαμόρφωση ενός σύγχρονου σχολικού περιβάλλοντος, με γνώμονα τις σημερινές σύγχρονες μορφωτικές και κοινωνικές ανάγκες των παιδιών μας.

Οι Σύλλογοι Γονέων συμμετέχουν υποχρεωτικά, με δικαίωμα λόγου και ψήφου, στη διαμόρφωση των Εσωτερικών Κανονισμών. Σας καλούμε να συνδιαμορφώσετε Εσωτερικούς Κανονισμούς που να ανταποκρίνονται στις μορφωτικές και κοινωνικές ανάγκες των παιδιών μας, να υπερασπίζονται τη Δημόσια δωρεάν Παιδεία.

Σε περίπτωση που διαπιστώσετε ότι θεσπίζεται Εσωτερικός Κανονισμός στο σχολείο που δεν έχει συνδιαμορφωθεί από το Σύλλογο Γονέων και το Προεδρείο του 15μελούς στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση να καταγγείλετε εγγράφως το γεγονός αυτό στη Διεύθυνση του σχολείου, στην Ένωση και τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης και να αρνηθείτε την ισχύ του. Ομοίως, σας καλούμε να καταψηφίστε κάθε διάταξη που αντιβαίνει στις αξίες του γονεϊκού κινήματος και προσβάλλει τα μορφωτικά δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των μαθητριών/μαθητών, να δηλώσετε ότι αρνείστε να συμμορφωθείτε, εσείς και τα παιδιά σας, μ’ αυτές, και να ενημερώσετε σχετικά την Ένωση.

Παραθέτουμε το Φ.Ε.Κ. με την σχετική Υπουργική Απόφαση

Για το άνοιγμα των Σχολείων

Ξανανοίγουν, λοιπόν, τα σχολεία! Αλλά ανοίγουν όπως ακριβώς έκλεισαν. Και με τις συνθήκες της πανδημίας χειρότερες. Με υπερδιπλάσια κρούσματα και με ασθενείς διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ. Και με μεταλλάξεις του ιού πιο απειλητικές. Είναι προφανές ότι δεν είναι υγειονομικοί οι λόγοι που υπαγόρευσαν το άνοιγμα των σχολείων, αλλά πολιτικοί: μια επίφαση «επιστροφής στην κανονικότητα», εν όψει του ανοίγματος της τουριστικής περιόδου, διακινδυνεύοντας την υγεία εκπαιδευτικών και μαθητών.

Εμείς οι γονείς ζητούσαμε εξ αρχής να ληφθούν όλα τα μέτρα που απαιτούνται ώστε να λειτουργούν με ασφάλεια τα σχολεία μας. Δεν θέλουμε κλειστά σχολεία. Δεν θέλουμε χαμένες σχολικές χρονιές. Δεν ζητούσαμε το αδύνατο, ούτε μέτρα εκτός πραγματικότητας. Αυτά που ζητούσαμε ήταν και είναι αιτήματα σύσσωμης της σχολικής κοινότητας, αλλά και συστάσεις της επιστημονικής κοινότητας.

Ας τα πιάσουμε ξανά:

• Ζητούσαμε και ζητούμε αραίωση των τμημάτων. Αντί γι’ αυτό έχουμε το όριο των 25 μαθητών. Ένα όριο που αυξήθηκε εν μέσω πανδημίας. Το αίτημα των 15 μαθητών ανά τάξη δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη – και για παιδαγωγικούς λόγους.
• Ζητούσαμε και ζητούμε ενίσχυση του προσωπικού καθαριότητας. Αντί γι’ αυτό, και με το δεύτερο κύμα της πανδημίας να απειλεί, ούτε ένας παραπάνω υπάλληλος καθαριότητας δεν προσλήφθηκε.
• Ζητούσαμε και ζητούμε να υπάρχει σε κάθε σχολείο κατάλληλα εκπαιδευμένο υγειονομικό προσωπικό (και ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί).
• Πόσες ακατάλληλες αίθουσες διδασκαλίας, μικρές, ανήλιαγες, με φεγγίτες αντί για παράθυρα που δεν επιτρέπουν επαρκή αερισμό, δεν συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται; Πόσα έργα βελτίωσης των σχολικών υποδομών έγιναν από πέρσι που ξέσπασε η πανδημία;
• Θυμόμαστε το αρχικό χάος με την τηλεκπαίδευση. Θυμόμαστε και την αδιαφορία της Πολιτείας αν έχουν όλες οι οικογένειες τον εξοπλισμό που χρειάζεται, με δεδομένη μάλιστα την επέκταση της τηλεργασίας. Ενώ τα περιβόητα voucher για αγορά εξοπλισμού έρχονται μόλις τώρα, μόλις λίγες μέρες πριν ξανανοίξουν τα σχολεία, και αποκλείουν χιλιάδες οικογένειες που είδαν τα εισοδήματά τους τα εξανεμίζονται μέσα στο 2020.

Εν τω μεταξύ, και ενώ καμία μέριμνα δεν έχει ληφθεί εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, η κυβέρνηση νομοθετεί εν μέσω πανδημίας την βάση για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (πρώτη φορά θεσμοθετείται αλλαγή στο τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια ενώ τρέχει η σχολική χρονιά!) και βεβαίως την εξίσωση των πτυχίων των ιδιωτικών κολλεγίων με αυτά των δημοσίων Πανεπιστημίων. Στα οποία κολλέγια παρεμπιπτόντως δεν υπάρχει βαθμολογική βάση εισαγωγής αλλά μόνο οικονομική.

Το μόνο καινούργιο που μας προσφέρεται είναι τα περιβόητα self-test.

Από την αρχή τα πανδημίας οι γονείς επιμέναμε στην ανάγκη να διενεργούνται τακτικά, μαζικά τεστ ανίχνευσης του κορωνοϊού και ιχνηλάτηση των κρουσμάτων. Πέρασε πάνω από ένας χρόνος μέχρι η Πολιτεία να ενστερνιστεί αυτή την ανάγκη. Αλλά και πάλι βάζει μπροστά την περιβόητη «ατομική ευθύνη»: τα τεστ θα διενεργούνται από τους ίδιους τους πολίτες! Όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας φωνάζει ότι διαγνωστικές πράξεις επιτρέπεται να γίνονται μόνο από εξειδικευμένο υγειονομικό προσωπικό. Πόσο ασφαλές είναι αυτό και πόσο πιθανότερο να έχουμε ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα;

Καμία επίσημη ενημέρωση δεν έχουμε εμείς οι γονείς για το πώς θα αντιμετωπιστεί ενδεχόμενο κρούσμα από το σχολείο: τι θα γίνει αν βρεθεί μαθητής θετικός; Θα κλείσει το τμήμα; Δεν θα έπρεπε να κλείσει και όλοι οι μαθητές να υποβληθούν σε μοριακό τεστ; Τι θα κάνουν τα παιδιά που θα βρεθούν θετικά; Θα κάνουν τηλεκπαίδευση, αλλά πώς αν το τμήμα τους συνεχίσει να λειτουργεί; Θα χάνονται οι διδακτικές ώρες αν κάποιοι εκπαιδευτικού βρεθούν θετικοί; Δεν θα δημιουργηθούν έτσι μαθητές «πολλών ταχυτήτων»; Ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη αν ένας μαθητής αρρωστήσει και χάσει τις πανελλαδικές εξετάσεις;

Έστω και την ύστατη στιγμή, καλούμε την Πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της. Διεκδικούμε ασφαλές άνοιγμα των σχολείων και απαιτούμε τα αυτονόητα:

1. Μείωση του αριθμού μαθητών και αξιοποίηση των υφιστάμενων χώρων διδασκαλίας, με πρόσληψη των απαραίτητων επιπλέον εκπαιδευτικών.
2. Επαναλαμβανόμενα τεστ σε μαθητές και εκπαιδευτικούς με ευθύνη του ΕΟΔΥ.
3. Άμεσο και κατεπείγον πρόγραμμα κατά προτεραιότητα (πλην υγειονομικών) εμβολιασμού του συνόλου των εκπαιδευτικών ώστε η πρώτη δόση εμβολιασμού να έχει ολοκληρωθεί εντός των διακοπών του Πάσχα.
4. Αναπροσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών με δραστική μείωση της διδακτέας και εξεταστέας ύλης, συμπεριλαμβανομένης της ύλης των πανελλαδικών εξετάσεων.
5. Αναστολή για φέτος των προαγωγικών εξετάσεων.
6. Κατάργηση για φέτος και για πάντα της βάσης εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
7. Σχολαστική καθαριότητα σχολικών κτιρίων σύμφωνα με τα σχετικά υγειονομικά πρωτόκολλα, με έκτακτη ενίσχυση του προσωπικού καθαριότητας.
8. Συστηματική ενίσχυση και διδακτική στήριξη των παιδιών που δεν είχαν τη δυνατότητα τηλεκπαίδευσης.
9. Επανεκκίνηση και επέκταση του προγράμματος των σχολικών γευμάτων.
10. Πολύμορφη υποστήριξη από ειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό (ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών), που πρέπει να προσληφθεί προς τούτο, για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης και του μακροχρόνιου εγκλεισμού των εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών.

Όχι άλλη μια χαμένη σχολική χρονιά!

Μέτρα τώρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων όλων των βαθμίδων.

Η υγεία και η παιδεία δεν είναι ατομική υπόθεση.

Παραίτηση του μέλους του Δ.Σ. Μιχάλη Ραζή- Κάρλου

Ο Μιχάλης Ραζής-Κάρλος δήλωσε την παραίτησή του από μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης.

Η απόφαση του αγαπητού μας Μιχάλη μας στενοχωρεί, όμως οφείλουμε να την σεβαστούμε. Τον ευχαριστούμε την για την προσφορά του στην Ένωση και το γονεϊκό κίνημα, και είμαστε βέβαιοι ότι θα συνεχίσει να προσφέρει στον κοινό αγώνα για τη βελτίωση της δημίσιας παιδείας.

Ανακοίνωση - Κάλεσμα σε κινητοποιήσεις

Ως γονείς δεν μπορούμε να αποδεχτούμε ότι είναι ασυμβίβαστα πράγματα, ειδικά στην εποχή μας, από τη μια μεριά η εξασφάλιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών μας και από την άλλη οι όροι υγιεινής και ασφάλειας για τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τις οικογένειές τους.

Για μας τους γονείς το κλείσιμο των σχολείων, δηλαδή η απότομη διακοπή της εκπαιδευτικής διαδικασίας δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στα παιδιά μας, γνωστικά, κοινωνικά και συναισθηματικά, που είναι αδύνατον να ξεπεραστούν, από την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση.

Δεν μπορούν να ανοιγοκλείνουν τα σχολεία και να διαμορφώνουν όρους ανισοτιμίας στην πρόσβαση των παιδιών στην εκπαίδευση. Η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης να ανοίξει τα σχολεία με δόσεις αναδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες τους για το γεγονός ότι δεν πήραν ουσιαστικά μέτρα ώστε τα σχολεία να παραμείνουν ανοικτά και ασφαλή ακόμα και σε καιρό πανδημίας. Να πούμε σε αυτό το σημείο ότι για να είναι ανοιχτά τα σχολεία εν μέσω πανδημίας δεν χρειάζονται παραπάνω μέτρα από τα αιτήματα που είχαμε σαν Γονεϊκό κίνημα προ πανδημίας αν εξαιρέσουμε τα τεστ Covid‑19.

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

Διεκδικούμε και κινητοποιούμαστε για όλα αυτά που πρέπει να γίνουν ώστε τα σχολεία να ανοίξουν με υγιεινή και ασφάλεια.

·       Να αραιώσουν οι μαθητές στις τάξεις. Διεκδικούμε 15 μαθητές ανά Τμήμα. Θέλουμε σχολικά κτίρια που να καλύπτουν τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες.

·       Να γίνονται δωρεάν, μαζικά και επαναλαμβανόμενα test Covid-19 στα σχολεία. Να συνταγογραφείται το test covid-19 και να είναι δωρεάν για μαθητές και εκπαιδευτικούς.

·       Να ενισχυθεί το προσωπικό καθαριότητας ώστε να τηρούνται τα υγειονομικά πρωτόκολλα στα σχολεία.

·       Να γίνουν όλες οι απαραίτητες προσλήψεις εκπαιδευτικών. Να καλυφθούν άμεσα όλα τα κενά.

·       Να χορηγούνται δωρεάν όλα τα Μέσα Ατομικής Προστασίας στα σχολεία.

·       Να δοθούν σε όλα τα παιδιά τεχνολογικά μέσα, τάμπλετ, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, γρήγορο internet με ευθύνη του κράτους. Κανένας μαθητής εκτός εκπαίδευσης – καμιά απουσία σε μαθητή που δεν έχει τα μέσα να συμμετέχει στην τηλεκπαίδευση.

·       Να γίνει αναπροσαρμογή της ύλης και να στηριχθούν όλα τα παιδιά με ενισχυτική διδασκαλία αμέσως μόλις ανοίξουν τα σχολεία. - Κατάργηση της Τράπεζας Θεμάτων.

·       Δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές μορφές τηλεαξιολόγησης. Μόνη λύση να παραταθεί ο χρόνος παράδοσης της βαθμολογίας.

·       Καμιά αλλαγή ειδικά φέτος στο σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Καμιά αλλαγή που μειώνει εισακτέους και αποκλείει μαθητές από Σχολές της επιλογής τους.

Καλούμε τους Συλλόγους Γονέων και όλους τους γονείς του Δήμου Χαλανδρίου να πάρουν αποφάσεις και να συμμετάσχουν μαζί με την Ομοσπονδία Γονέων και συλλόγους Εκπαιδευτικών,

στην παράσταση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας την Πέμπτη 14/1, στις 14:00

και στην Κινητοποίηση στο Υπουργείο Υγείας την Παρασκευή 15/1, στις 14:00

Φοράμε μάσκες, κρατάμε αποστάσεις, μένουμε υγιείς

Καλή και Αγωνιστική Χρονιά!

Το Δ.Σ. της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Μαθητών Χαλανδρίου