Δύο χρόνια συμπληρώθηκαν από το τραγικό δυστύχημα της 28/2/2023 στα Τέμπη, που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους, και οι μαθητές και οι μαθήτριες των σχολείων του Χαλανδρίου, σε συνεργασία με τους γονείς και τους/τις εκπαιδευτικούς τους, διοργάνωσαν δράσεις και εκδηλώσεις μνήμης.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες φιλοτέχνησαν πλακάτ-πανό, τα
οποία ανάρτησαν στα σχολεία, έγραψαν και διάβασαν κείμενα, άναψαν κεράκια και τραγούδησαν στη μνήμη των θυμάτων του δυστυχήματος. Μαθητές και μαθήτριες από τα Λύκεια συμμετείχαν, επίσης, στην κινητοποίηση του "Συλλόγου Ατόμων Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών", που πραγματοποιήθηκε στις 28/2/2025, στην πλατεία Συντάγματος.
Δυο μαθήτριες από το 4ο ΓΕΛ Χαλανδρίου μας εξηγούν:
28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023, ΩΡΑ 23:22
«Το τρένο μας συγκρούστηκε... έχει πιάσει φωτιά... δεν βλέπω τίποτα... έχει πολύ καπνό...
Φοβάμαι... Από παντού ακούγονται κραυγές! Δεν ξέρω πού είμαστε! Κάνει κρύο εδώ!»
Σαν σήμερα πριν από δύο χρόνια στο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους... 57 αδικοχαμένες ζωές... 57 χαμένες δυνατότητες ... 57 χαμένα όνειρα...
Μια ημέρα που στιγμάτισε μια ολόκληρη χώρα, όχι μόνο λόγω της απώλειας τόσων ανθρώπων, αλλά και επειδή συνειδητοποιήσαμε τις μη αναστρέψιμες επιπτώσεις που έχει η ανθρώπινη ανευθυνότητα.
Αλήθεια, ποιος είναι ο στόχος όλων αυτών των κινητοποιήσεων και των εκδηλώσεων μνήμης για τα θύματα των Τεμπών; Γιατί δεν πρέπει να ξεχάσουμε αυτό το τραγικό γεγονός;
Γιατί μας αφορά όλους. Θα μπορούσαμε εμείς να βρισκόμαστε στη θέση των θυμάτων ή κάποιος δικός μας άνθρωπος... Ίσως είναι η στιγμή να αναλογιστούμε τη σημασία της ατομικής και πολιτικής ευθύνης, γιατί το δυστύχημα στα Τέμπη οφείλεται σε μια αλυσίδα γεγονότων που οδήγησαν στην τραγική νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου 2023.
Γιατί δεν πρέπει να φτάνουμε στο σημείο να πεθαίνουν άνθρωποι προκειμένου να αντιλαμβανόμαστε το χρέος όλων μας απέναντι στην ανθρώπινη ζωή και πρέπει να την προστατεύουμε με κάθε κόστος... Γιατί η αξία της είναι ανεκτίμητη!
Αλλιώς κινδυνεύουμε όλοι μας να χάσουμε την ανθρωπιά μας!
Αυτό που ζητάμε λοιπόν σήμερα ως μαθητές/μαθήτριες και μελλοντικοί πολίτες είναι η απόδοση δικαιοσύνης, η οποία οφείλει να είναι αμερόληπτη, ανεπηρέαστη και αντικειμενική για την δικαίωση τόσο των θυμάτων όσο και των οικογενειών τους, που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος και βιώνουν κάθε μέρα πιο έντονα την απώλειά τους!
Ας μην ξεχάσουμε λοιπόν αυτό το τραγικό δυστύχημα, όπως και κάθε άλλη τραγωδία που έχει προηγηθεί.
Ας γίνουν όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα αφορμή για να αφυπνιστούμε έτσι ώστε να μην υπάρξει ξανά οικογένεια που θα θρηνεί τα παιδιά της.
«ΜΑΜΑ, ΜΠΑΜΠΑ! Δεν σας ακούω... Μαμά, μπαμπά φοβάμαι....
Μαμά, μπαμπά... Δεν θέλω να πεθάνω!».
Τις φωτογραφίες και τα βίντεο από τις δράσεις μάς παραχώρησαν οι σύλλογοι γονέων των σχολείων του Χαλανδρίου (2ο
Δημοτικό, 1ο Γυμνάσιο, 2ο
Γυμνάσιο - 2ο ΓΕΛ, 3ο Γυμνάσιο, 6ο Γυμνάσιο, 8ο Γυμνάσιο - 6ο ΓΕΛ και 4ο ΓΕΛ), τους οποίους ευχαριστούμε θερμά.
